یادداشت های روزانه من

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست...
۰۹
فروردين


باسلام ولادت امام علی علیه السلام را پیشاپیش تبریک عرض می کنم.

عیدی براتون داریم چند تا مداحی زیبا


  • محمد عماد
۰۷
اسفند

به نام خدای آدم های کوکی

همه ی ما آدم های کوکی هستیم،

کوک می شویم، کاری انجام می دهیم و پتانسیلمان تمام می شود و دوباره برای چیزی دیگر کوک می شویم.

انگیزه ها ما را کوک می کنند، تا وقتی بچه هستی یک بستنی چنان کوکت می کند که حاضری هر کاری انجام دهی تا به آن برسی.

بزرگ تر که می شوی با یک دوچرخه برای درس خواندن کوک می شوی، کمی بیشتر که رنگارنگی فصل ها را می بینی دیگر برای چیز های کوچک کوک نمی شوی، دنبال چیز های بزرگ می گردی دنبال آدم های بزرگ دنبال زندگی های بزرگ و پر زرق و برق، چشمت که به چشمک های این دنیا می خورد مست و خیره می شوی و چنان کوک می شوی که گویا تا به حال اینگونه کوک نشده بودی، چنان انرژی پتانسیلی درونت ذخیره می شود که می خواهی همه ی دنیا و زیبایی هایش را فتح کنی...

اما...

بدا به حال کسی که دیگر کوک نشود...

او که تا ته زرق و برق این دنیا رفته و سیاهی مویش را داده و سپیدی گرفته و جوانی داده و پیری گرفته...

او دیگر کوک نمی شود

او مرده است...

گرچه علائم حیاتی داشته باشد.

  • محمد عماد
۰۵
اسفند
به نام خدای امروز من...

دوست دارم بنویسم دوست دارم سکوتم را در این مجازگونه ی دنیایی فریاد کنم...

گاهی به لفظ قلم و گاهی به محاوره, مهم نوع نوشتار نیست مهم فریادیاست که  در واقع به سر دادنش مشغولم اما فاهمه ای برای درکش نمی بینم... 
کلماتم را به باد این دنیا می سپارم تا شنونده ای آنها را بگیرد و نوش جان کند...
کاش بشنوید و کاش بفهمید...
کاش بفهمید در این دنیای پر زرق و برق و قشنگی حال ما خراب است و به دنبال خوب شدن حالمانیم با انتقال تجربه هامان...
به امید مفید بودن
به امید شنیدهشدن
  • محمد عماد